ἀράομαι

ἀράομαι, [dialect] Aeol. inf.

A

ἄρασθαι Sapph.Supp.5.22

: [tense] fut. ἀράσομαι [ᾱ], [dialect] Ion. ἀρήσομαι: [tense] aor. ἠρησάμην, [dialect] Aeol. [ per.] 3pl.

ἀράσαντο Sapph.51

: [tense] pf. ἤρᾱμαι (only in compds. ἐπήραμαι, κατήραμαι): ([etym.] ἀρά): [[pron. full] ᾱρ Hom., ᾰρ Lyr., Trag.]:—poet. Verb (v. infr.), pray to a god,

Ἀπόλλωνι Il.1.35

;

δαίμοσιν 6.115

: once c. acc., invoke,

στυγερὰς ἀρήσετ' Ἐρινῦς Od.2.135

.

2 c. acc. et inf., pray that . . ,

ἀρᾶται δὲ τάχιστα φανήμεναι Ἠῶ 11.9.240

;

τὰ ἐναντία . . ἀρέομαι ὑμῖν γενέσθαι Hdt.3.65

codd.; ἠρῶντο (sc. σφέας) ἐπικρατῆσαι prayed that they might prevail, 8.94;

ἥ σε θεοῖς ἀρᾶται . . μολεῖν S.Aj.509

, cf. Ar.Th.350.

b c. inf. only, πάντες κ' ἀρησαίατ' ἐλαφρότεροι πόδας εἶναι would pray to be, Od.1.164.

c folld. by optat., ἀρώμενος εἷος ἵκοιο praying till thou should'st come, ib.19.367.

3 pray for,

ἔσλα τῷ γάμβρῳ Sapph.51

;

ἀ. τινὶ ἀγαθά Hdt.1.132

: c. inf.,

σφᾦν . . θεοῖς ἀρῶμαι μή ποτ' ἀντῆσαι κακῶν S.OC 1445

; more freq. in bad sense, imprecate,

τί τινι Id.OT251

;

ἀρὰς ἀ. τινί Id.OC952

, And.1.31, cf. A.Th.633, Pr.912; and without an acc., ἀρᾶσθαί τινι to curse one, E.Alc.714, cf. S.OT1291.

4 c. [tense] fut. inf., vow that . . ,

πατὴρ ἠρήσατο Πηλεὺς . . με . . σοί τε κόμην κερέειν ῥέξειν τε Il.23.144

.

II [voice] Act. only in [dialect] Ep. [tense] aor. inf., ἀρήμεναι μέλλεις you are like to have prayed, Od.22.322.

III the part. ἀρημένος (q. v.) does not belong to this Verb.